Labels

4.27.2013

നിമിഷാത്മഗതങ്ങള്‍



മഞ്ഞലിയും മുന്‍പേ 
നാലുംകൂടിയ കവലകളില്‍ 
തിളച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന 
ഭീമന്‍ കെറ്റില്‍
അണയാത്ത കനല്‍ .
ചിതറിമറയുന്ന ആള്‍ക്കൂട്ടങ്ങള്‍ 
ബസ്സുകളുടെ ഉറക്കെയുള്ള 
ആത്മഗതങ്ങള്‍ 
ഓട്ടോറിക്ഷകള്‍ മായ്ച്ചെഴുതുന്ന 
യാത്രകള്‍ ,
തിരക്കില്‍ അലിയാതെ പോകുന്ന 
ഭിക്ഷക്കാര്‍ 
ദിനങ്ങള്‍ കരക്കടുപ്പിക്കുമ്പോള്‍ 
മറന്നു വയ്ക്കുന്ന 
അമ്മയുടെ നോട്ടം ,
ഭാര്യയുടെ സ്പര്‍ശം 
കുഞ്ഞിന്‍റെ വായിലെ 
ഒന്നാമത്തെ പല്ല് .
പിന്നെ 
കീശയിലെ 
വിണ്ടുപോയ അക്കങ്ങള്‍ ,
സ്വപനങ്ങളുടെ ഒരു കൂജ തണുപ്പ് 
ഒടുവില്‍ 
കുടത്തിനുള്ളില്‍ മുഷ്ടി കുടുങ്ങിയ 
കുരങ്ങനെപ്പോലെ 
അന്തിച്ച് ,
സ്വയം 
മറന്നു മറന്നു പോകുന്നവരില്‍ നിന്ന് 
എന്നോ കളഞ്ഞുപോയ 
ചിരിയുമായി 
തിരികെ നടക്കുന്ന 
നിഴലുകള്‍ .





6 comments:

  1. നാം വെറും നിഴലുകള്‍ ...
    യാന്ത്രികതയുടെ ജീവിതം സമ്മാനിച്ച നിമിഷങ്ങളില്‍
    മനസ്സിന്റെ ആര്‍ദ്രതയും , കുളിരും വിട്ട്
    ഒരു പുഞ്ചിരിയുടെ താളം പൊലും മറന്ന് , നാം ഇങ്ങനെ ..
    നരച്ച ജീവിതങ്ങളുടെ കാഴ്ചകള്‍ മാത്രം മുന്നില്‍ ..
    ഏകാന്തതയിലും , കാറ്റ് കൊണ്ട് വരുന്നത്
    നീറുന്ന ഗദ്ഗദം പേറുന്ന പൂവിന്റെ മണം ..

    ReplyDelete
  2. ഓരോ നിമിഷാര്‍ദ്ധ ആത്മഗതങ്ങള്‍

    ReplyDelete
    Replies
    1. അല്ലാപ്പിന്നെ :)

      Delete
  3. നിഴലുകളുടെ ആത്മഗതങ്ങൾ

    നല്ല കവിത

    ശുഭാശംസകൾ..

    ReplyDelete

" നന്ദി സുഹൃത്തെ ഈ വഴി വന്നതിനും വായനക്കും അഭിപ്രായങ്ങള്‍ക്കും ഇഷ്ടങ്ങള്‍ക്കും ഇഷ്ടക്കേടുകള്‍ക്കും "