ഏഴുകടലിക്കരെ ഒരു വേനലിന്റെ കഠിന ശബ്ദം
അക്കരെയക്കരെ ഒരു മഴക്കാലത്തിന്റെ മൃദുഭാഷകള്
വെയിലിന്റെ , നിലാവിന്റെ ജനാലകള്
പാതിയും അടഞ്ഞു കിടക്കുന്നു .
നിറയുന്നു കടും പച്ചകള് ഇളംപച്ചകള് ചുറ്റിലും .
പീലിനീര്ത്തിയാടുന്ന അതിന്റെ
പ്രിയ പക്ഷികളെ തേടുന്നൊരു കാലം,
ധ്യാനമുണരുന്നു ,
ആകാശനീരുകൊണ്ട് തൊട്ടുനോക്കുന്നു ,
കാണാതായ പുഴകളെ പുല്കളെ .
തണലുകള് വെന്തുപോകുന്നതും നോക്കിയിരിക്കെ
ഇക്കരെയൊരു വേനലോ
അതിന്റെ അടയാളം വച്ചു പോകുന്നെന്റെ മുറ്റത്തും ,
ചിറകുണങ്ങി വാപിളര്ന്നൊരു ചെറു കുരുവിയെയും .
No comments:
Post a Comment
" നന്ദി സുഹൃത്തെ ഈ വഴി വന്നതിനും വായനക്കും അഭിപ്രായങ്ങള്ക്കും ഇഷ്ടങ്ങള്ക്കും ഇഷ്ടക്കേടുകള്ക്കും "