നിനക്കു വായിക്കുവാന്‍
വസന്തത്തില്‍ നിന്നടര്‍ത്തിയ
ഒരു താമരയിതളില്‍ ഞാനെന്‍റെ
പ്രണയം പകര്‍ത്തുന്നു ,
സൂര്യകാന്തികള്‍ക്ക് മേലെ
വെളുത്ത നക്ഷത്രങ്ങള്‍
വിതച്ചുമറച്ചുവച്ചൊരാ
നിറഞ്ഞ പകലില്‍ നാം
ഉത്തമഗീതമുരുവിടുന്നു .
മയിലുകള്‍ക്ക് മേലെ
നൃത്തം ചെയ്യുന്ന ആകാശം
ലാവെണ്ടര്‍ നിറങ്ങളില്‍
ഉമ്മവച്ചുലയ്ക്കുന്ന കുളിര്‍
ശൂന്യതകള്‍ പിഴുതെറിയുന്ന
നിശ്വാസങ്ങളുടെ ആലിംഗനം
എല്ലാമെല്ലാം
നമുക്ക് ചുറ്റും
പകല്‍ നിറങ്ങളെയ്യുന്ന നീര്‍ച്ചില്ലിന്‍റെ
മനോഹാരിത നിറച്ചു വച്ചു .
നമ്മുടെ നോട്ടങ്ങളില്‍
ചെറിപ്പൂക്കള്‍ പൂത്തുലയുകയും
നിദ്രകളില്‍
ചിത്രശലഭങ്ങള്‍
ദൂതുവരികയും ചെയ്തു ,
കാല്പനികതയുടെ ഉദ്യാനത്തില്‍
യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തിന്‍റെ കാറ്റാല്‍
കാഞ്ഞിരം ഒരില പൊഴിയ്ക്കും വരെ .
നമ്മുടെ പകലുകളില്‍
കറുത്ത മുന്തിരിച്ചാര്‍ നുരയുന്നതും
കൈകോര്‍ത്തു പെറുക്കിയ
നെല്‍മണികള്‍ക്ക് മേലെ
ഗ്രീഷ്മം പാഞ്ഞടുക്കുന്നതും
വിള്ളലുകളാല്‍ വേര്‍പ്പെട്ട
വയലുകളെന്നപോല്‍
നാമിപ്പോള്‍ കണ്ടു നില്‍ക്കുന്നു .
അന്ന്
കവിത തൂവി നാം വിളയിച്ച
വാക്കുകളോരോന്നും
ഇന്ന്
വെറും വാക്കിന്‍റെ
വാടിയ പൂമണം
ചുവയ്ക്കുന്നു .
****************
No comments:
Post a Comment
" നന്ദി സുഹൃത്തെ ഈ വഴി വന്നതിനും വായനക്കും അഭിപ്രായങ്ങള്‍ക്കും ഇഷ്ടങ്ങള്‍ക്കും ഇഷ്ടക്കേടുകള്‍ക്കും "