ഓരോ തുടിപ്പിലും
നീയെന്ന കവിതയെഴുതുന്നു
നീയെന്‍റെ ജീവനെന്നു
ആവര്‍ത്തിച്ചു പാടുന്നു
മൌനമേ
നീയൊരു മുളങ്കാട്ടില്‍
പാത്തിരിക്കുന്നു
ഞാനിവിടില്ലെന്നുരുവിടുന്നു
എന്നിട്ടും കൈനീട്ടിയാരോ
നിന്‍റെയുടല്‍ മുറിച്ചെടുക്കുന്നു .
വേദനകള്‍കൊണ്ടതിനെ
ചുംബിക്കുന്നു
ഒരു കാറ്റതിന്‍
നേര്‍ത്ത ആടകൊണ്ട്
വീശിത്തണുപ്പിക്കവേ
വികാര സ്വരങ്ങള്‍
മൌനത്തെ വാചാലതയിലേ-
ക്കുഴുതുമറിക്കുന്നു .
അവിടെ
കാറ്റതിന്‍ ഹൃദയം
നിനക്കായ്‌ നല്‍കുന്നു
നീ
സ്പന്ദിക്കുവാന്‍ തുടങ്ങുന്നു
നീയെന്‍റെ
ജീവനെന്നാവര്‍ത്തിക്കുന്നു
********************************
No comments:
Post a Comment
" നന്ദി സുഹൃത്തെ ഈ വഴി വന്നതിനും വായനക്കും അഭിപ്രായങ്ങള്‍ക്കും ഇഷ്ടങ്ങള്‍ക്കും ഇഷ്ടക്കേടുകള്‍ക്കും "