ഏകാന്തതയുടെ കിടങ്ങിനാല്
ഒറ്റപ്പെട്ടുപോകുന്നവന്റെ
കുനിഞ്ഞിരുപ്പിനിപ്പുറം
കാഴ്ചകളുടെ
കടലനക്കങ്ങളുണ്ട് .
മുഖമുയര്ത്തുവാന് മടിക്കുന്ന
നിനക്കിരുവശവും
വിളര്ത്ത കണ്ണുകളുടെ
കുരിശുമരണങ്ങളുണ്ട്
ആര്പ്പുവിളികള്ക്കിടയില്
ഒറ്റപ്പെട്ടുപോയവന്റെ
വിശപ്പുണ്ട്.
വിവേകങ്ങള്
ചീഞ്ഞുപോയവരാല്
മുറിവേല്പ്പിക്കപ്പെട്ട
പുഞ്ചിരികളുണ്ട് .
നിന്നിലേയ്ക്ക് മാത്രം
നോക്കിയിരിക്കെ
ചുറ്റും നിറഞ്ഞു തൂകുന്നത്
നീ മാത്രം .
ഏകാന്തതയുടെ കിടങ്ങെന്നത്
സ്വാര്ത്ഥതയാല്
പതിച്ചു വയ്ക്കപ്പെട്ട
ത്രിമാനമരീചികയെന്നത്
നീയിനിയെന്നാണ്
കണ്ടെടുക്കുക .
നഷ്ടപ്പെട്ടുപോയത്...!!
ReplyDelete