ഏകാന്തത
ഇരുട്ടിനെപ്പോല്‍
കനമുള്ളതായിരുന്നു
നിമിഷങ്ങളുടെ അരഞ്ഞാണച്ചരടില്‍
ശില്‍പ്പിയുടെ
കൈവഴക്കങ്ങളെപ്പോലും
വിസ്മയിപ്പിക്കുമാറ്
ഞാന്‍
രൂപം മാറിക്കൊണ്ടെയിരുന്നു
ദീര്‍ഘനിശ്വാസങ്ങളുടെ
കടിഞ്ഞാണുകള്‍ക്കിടയില്‍
സ്വപ്നം പോലും
സ്വന്തമല്ലാത്തവരുടെ വേനലുകളില്‍
കള്ളിച്ചെടിയായ്‌ പൂത്തു നിന്നു.
വിശപ്പളക്കുന്ന രാത്രികളുടെ
കാവല്‍പ്പുരകളില്‍
കണ്ണ് നീരായി
കാഴ്ചകളോഴുക്കി കളഞ്ഞു .
വിണ്ടു മരവിച്ച ചുണ്ടുകളില്‍
പെയ്തു പെയ്തു
മഴയായ് ഉടഞ്ഞു മരിച്ചു .
കുഞ്ഞു വസന്തങ്ങളില്‍
കനല്‍ കോരിയെറിഞ്ഞ
കൈകളുടെ ബലിഷ്ടതകളില്‍
നോവിന്‍റെ ഇറുക്കങ്ങള്‍
ആഞ്ഞു സമ്മാനിച്ച കഴുകനായ്‌
തിരികെപ്പറക്കുമ്പോള്‍
എകാന്തതക്കുമേല്‍
സൂര്യനുദിക്കുകയും
ഒരു പകല്‍
വരച്ചു ചേര്‍ക്കപ്പെടുകയും
ചെയ്തിരുന്നു .
സോണിയുടെ ഒരു കവിതയെങ്കിലും അര്‍ത്ഥം മനസ്സിലാക്കാന്‍ ആരുടെയും സഹായമില്ലാതെ സാധിയ്ക്കണേ എന്നായിരുന്നു പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ ചേര്‍ത്ത പുതു ഐറ്റം.
ReplyDeleteഎന്തോരത്ഭുതം! ദേ ഈ കവിതയുടെ ആശയം എനിയ്ക്ക് പിടി കിട്ടീന്നാ തോന്നണേ....!!
ഹൂറേയ്.....
എന്റെ ദൈവമേ ചിലതൊക്കെ സുഖായി മനസ്സിലാക്കാം എന്നിട്ടും കടിച്ചാപൊട്ടാത്തത് ന്നു പറഞ്ഞു അവിടെ ഇരുന്നോ .............ഇതേതായാലും വായിച്ചു വായിച്ചു ശീലായപ്പോ മനസ്സിലായതാകും ല്ലേ ന്തായാലും ഞാന്‍ രക്ഷപ്പെട്ടു . :)ഡാങ്ക്സ് .
ReplyDelete