തുന്നിത്തീര്ന്നിട്ടും
കുടുക്ക് വയ്ക്കാനാകാതെ
ജീവിതമിപ്പോഴും
പുത്തന് കുപ്പായം പോലെ
ചുളുങ്ങാതിരിക്കുന്നുണ്ട്.
കുടുക്ക് വച്ചു തീരുമ്പോഴേക്കും
അസ്തമയം വിഴുങ്ങിത്തീര്ത്ത
പാലം പോലെ അത്
അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു.
ഇത്തിരി മഴയും
ഒത്തിരി വെയിലും
കുതിര്ത്തുണക്കി
കരിമ്പനടിച്ച കുപ്പായവുമായി
കാലമപ്പോഴും
തലയിലെഴുത്തിന്റെ
കൊത്തങ്കല്ലെറിഞ്ഞു
കുട്ടിക്കരണം മറിഞ്ഞു നടപ്പാണ്.
ന്നാലും ന്റെ ജീവിതേ നിനക്കിത്ര ഉത്തരവാദിത്തല്ല്യാണ്ടേ പോയല്ലോ
______________________________________________
ന്നാലും ന്റെ ജീവിതേ നിനക്കിത്ര ഉത്തരവാദിത്തല്ല്യാണ്ടേ പോയല്ലോ
______________________________________________
നിന്റെ അമൃതസ്പര്ശമേറ്റ ഹൃദയം
ReplyDeleteഅനന്തവും ആനന്ദമയവുമാകുമ്പോള്
പറയാനാവാത്തത് പറയപ്പെടുന്നു............
മുഖം എവിടെ സ്നേഹിതാ .........
Deleteകാലമവിടെ കുട്ടിക്കരണം മറിഞ്ഞ് നടപ്പാണ്
ReplyDeleteങ്ഹൂം..നടക്കും കുറെ...!!
കാലം നടക്കുകയല്ല ഓടുകയാണ് ..ആശംസകള്
ReplyDeleteജീവിതത്തിനിട്ടൊരു പണിയാണെപ്പൊഴും കാലം
ReplyDeleteഇടക്ക് വിളറിയൊന്നു ചിരിക്കും ..
ഇടക്കൊന്നു വീര്പ്പിക്കും , പിന്നെ വീണ്ടും പഴയ പൊലെ ..
പുതുമയെന്ന് തോന്നിപ്പിക്കും , അസ്തമയം വീണ്ടും
നരച്ച പകലിന്റെ വേവിനേ കൂട്ടും ...
ജീവിതമെപ്പോഴും ഇങ്ങനെയാണല്ലോ സുഹുര്ത്തെ ....
ReplyDeleteഒടുവില് വല്ലതും നേടിയാല് ചുള്ളിക്കാട് പറഞ്ഞതുപോലെ "കടല് കാറ്റ് നിര്ത്താതെ കൊത്തിപരിക്കുന്നു നമ്മുടെ അര്ത്ഥമില്ലാത്ത പതാകകള് "