വേനല്‍ വികൃതികള്‍

മഞ്ഞ വെയില്‍ മാത്രം 

തളിര്‍ത്തും കരിഞ്ഞും 

ഒരിലപോലെ !

വേനലേ

നീയെന്നില്‍ നിന്നും 

തണുപ്പിന്റെ വസ്ത്രം 

ഊരി വാങ്ങിയിരിക്കുന്നു .

ആകാശ അകിടുകളെ 

താഴിട്ടു പൂട്ടിയ 

നിന്‍റെ കാവലില്‍ 

ഭിക്ഷക്കാരിയെപ്പോലെ 

കീറിയുണങ്ങിയൊരുവള്‍ 

വിവശതയിലും 

കൈ നിറയെ 

രക്തപുഷ്പങ്ങളുമായ്

നിനക്കായ്‌ 

നിവേദ്യം നീട്ടുന്നു .

നനവറിയും മുന്‍പേ 

പെയ്തു തീര്‍ന്ന്

ചൂട് വിഴുങ്ങിയ 

നിലക്കടകള്‍ കൊറിച്ചു 

രസിക്കുന്നവനായ്‌ 

നീയിപ്പോള്‍ 

പകലിന്‍റെ 

വിയര്‍പ്പിന്‍ മണമുള്ള 

നാലുമണികള്‍

വിരിയിച്ചെടുക്കാന്‍ 

കോതമ്പു നിറം 

ചിക്കിപ്പരത്തുകയാണല്ലോ !