പക്ഷിച്ചിറകു പോല്‍
പകലിനുമേല്‍
വിരിയുന്നൊരു നിഴല്‍ .
ഈ രാവിപ്പോള്‍ ,
ഭൂമിക്കുമേല്‍
അടയിരിക്കുകയാണ് ,
കല്ലുരുട്ടുന്ന ഭ്രാന്തനെപ്പോല്‍
നിമിഷങ്ങളെ
ഉരുട്ടിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്ന ,
ഘടികാര സൂചികള്‍ .
വെളുത്ത കനല്‍ച്ചീളിനും
ഭീമന്‍ കനലിനുമിടയില്‍
മുളച്ചും വളര്‍ന്നും മരിച്ചും
പാകമാകുന്ന
നിഴല്‍ ശില്പ്പങ്ങള്‍ .
വിരിഞ്ഞിറങ്ങുന്ന തണുപ്പും
പറന്നിറങ്ങുന്ന ചൂടും ,
കരണം മറിഞ്ഞുകൊണ്ടെ-
യിരിക്കുന്നു .
മണ്ണ് തിന്ന്
മണ്ണിരകളെന്നറിയാതെ
ഇപ്പോഴും ഇഴയുകയാണ്
നീയും ഞാനും .
______________________
ദുരൂഹമായ ബിംബങ്ങളാണല്ലോ
ReplyDeleteമണ്ണ് തിന്ന് മണ്ണിരകളെന്നറിയാതെ
ReplyDeleteഇപ്പോഴും ഇഴയുകയാണ്
നീയും ഞാനും
ശരിക്കും പിടിത്തം കിട്ടിയില്ലെങ്കിലും ഇഷ്ടമായി .. മനസ്സിലാകാതെയും ആ വാചകങ്ങളോട് connect ചെയ്യാന്‍ പറ്റിയത് പോലെ
അതെ നമ്മള്‍ അടുത്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന സത്യം .ഓര്‍ക്കാന്‍ ആഗ്രഹിക്കാതെ നെഗളിക്കുമ്പോള്‍ മറന്നു പോകുന്ന സത്യം .നമ്മള്‍ വെറും പുഴുക്കള്‍ ..
ReplyDeleteനന്ദി പ്രിയരേ ..
ജീവിതം അങ്ങിനെയാണ്
ReplyDeleteഒന്നും അറിയില്ല
അങ്ങിനെ ജീവിച്ചു തീര്‍ക്കും
അപ്പോഴും
ആ ചുണ്ടില്‍
ഒരു ചിരി
ബാക്കിയുണ്ടാവും
ആശംസകളോടെ
അസ്രുസ്
ഇഷ്ടപ്പെട്ടു!
ReplyDelete