വേനലുകള്‍

ഒറ്റയൊറ്റയായ്‌ 

പറിച്ചു നടപ്പെടുന്ന 

വേനലുകള്‍ 

വയ്ക്കോല്‍ മഞ്ഞയിലേക്ക് 

പാഞ്ഞു കയറുന്ന 

തിളക്കങ്ങള്‍ പോലെ 

അവ പൊടുന്നനെ 

ഇണചേരുകയും 

തന്നിലേക്ക് തന്നെ 

അപ്രത്യക്ഷമാകുകയും 

ചെയ്യുന്നു .

മഞ്ഞക്ക് കീഴെ 

അടയിരിക്കാനെത്തുന്ന 

ഗൃഹാതുരതയുടെ 

ലഹരിയാകുന്ന 

പച്ച 

പച്ചയെന്നു 

അബോധത്തില്‍ 

ഉറക്കെകരയുമ്പോഴും 

നീയൊരു 

വേനലിന്റെ സമൃദ്ധിയില്‍ 

ഒറ്റപ്പെട്ടു പോയ 

മഴയൊച്ച മാത്രമെന്ന് 

ഉറക്കെച്ചിരിക്കാനൊരു

തണല്‍ പോലുമില്ലാതെ 

ശൂന്യമാകുന്നു .

കുഞ്ഞേ 

ഇതാ നിനക്കൊരു 

വെടിയൊച്ചയുടെ താരാട്ട് 

ഏങ്ങലുകളുടെ ഈണം .

ശലഭങ്ങളില്ലാതെ 

പൂവനക്കങ്ങളില്ലാതെ 

വേര്‍പ്പെട്ടു പോകുന്നോരാ 

വേനലുകള്‍ നമ്മള്‍,

മഞ്ഞിച്ചു മഞ്ഞിച്ചു 

മരിച്ചു പോകുന്നോരാ 

പച്ചകള്‍ .

ഉയിര്‍ത്തെഴുന്നേല്‍---_ 

ക്കാനാകാത്ത വിധം 

വേനലുകളില്‍ നാം 

ബന്ധിതരായിരിക്കുന്നു 

വേനല്‍ 

കാട് പോലെ സമൃദ്ധവും 

വീട് പോലെ 

ശൂന്യവുമായിത്തീരവേ 

ഞാന്‍ ഞാനെന്ന മന്ത്രത്തില്‍ 

നാം അപ്രത്യക്ഷരാകുന്നു .

************************