അടയാളം

പക്ഷിയായിരുന്നതിന്റെ ഓര്‍മ്മ 
പുല്ലിൻ കീഴിലെ തൂവല്‍പോലെ 
ഒരിക്കല്‍ കൈപറ്റി 
ആമയായിരുന്നതിന്റെ ഉരച്ചില്‍ 
ഒരു ഉച്ചയുറക്കത്തില്‍ ഉണര്‍ന്നു വിങ്ങി.
പുഴുവായിരുന്നെന്ന ഇഴച്ചിൽ
ഒരു ശലഭത്തിന്റെ ചിറകറ്റ അനക്കത്തിൽ പിടഞ്ഞനങ്ങി.
മീനായിരുന്നതിന്റെ അടയാളം
തിളക്കം മാഞ്ഞ ഒരു ചെതുമ്പലായി
കത്തിപ്പിടി യിടയില്‍ മൂകമായിരുന്നു .
മാനായിരുന്നെന്ന കിതപ്പ്
കഴുത്തിലെ ആഴ്ന്ന പുലിപ്പല്ല്പോലെ
ഒരു പുലര്‍സ്വപ്നം കാണിച്ചു തന്നു .
രണ്ടുകാലില്‍ നടക്കുന്നു
നീണ്ടുനീര്‍ന്നു കിടക്കുന്നു
ഉടുപ്പുമാറിയുടുക്കുന്നു എന്നിട്ടും
എത്ര തിരഞ്ഞിട്ടും കിട്ടുന്നില്ല ഇപ്പോഴും
മനുഷ്യനായിരുന്നതിന്റെ
അടയാളം മാത്രം !