1) കടലാറ്

---

ആറ്റുതീരത്ത് നീളൻപുല്ലുകൾ

അതിൽ കടൽപ്പതനിറമുള്ള പൂവുകൾ

കാറ്റതിനെ കടൽത്തിരകളാകാൻ

പഠിപ്പിക്കുന്നു,

വിളർത്ത കടൽകാക്കയെപ്പോലെ

അതിൻ്റെ മണലിലപ്പോൾ ചാഞ്ഞിറങ്ങുന്നു,

വിടർത്തിയ ചിറകുകൾ ഒതുക്കിയൊരു

പകൽ

2) പകലോൾ

___

എരണ്ടപ്പക്ഷികളെ കോർത്ത മാലയിട്ട്

മേഘങ്ങളില്ലാതെ ചന്ദ്രനില്ലാതെ

ഒരിരുണ്ട നിറമുള്ള പെണ്ണിനെപ്പോലെ

ഉടുമുണ്ട് തെറുത്തു കയറ്റി

ഭൂമിക്കു മീതെ കാലു നീട്ടിയിരിക്കുന്നു,

പ്രായപൂർത്തിയായൊരു

ദിവസം .

3) പ്രേമം

___

മുറ്റം

വെളുമ്പൻ പൂക്കളെ വിയർക്കുന്ന രാത്രികളിൽ

ജനാലകൾ വിടർത്തി

വീടതിനെ

ശ്വസിക്കുന്നു,

അതിനന്നേരമൊക്കെയും

പ്രേമിക്കാൻ മുട്ടുന്നു.

4) അദൃശ്യം

__

മഴച്ചാറ്റൽ കനക്കുമ്പോൾ ,

ഉലഞ്ഞാടുന്ന കാറ്റിൽ കലരുന്നു

കറിവേപ്പിലമണം ,

മഴയ്ക്കുമുന്പേ പറന്നുപോയ

പക്ഷിയുടെ

ചിറകടി

അതിന്റെ കൂടിനു മീതെ

തങ്ങി നിൽക്കുന്നു .

5)ആദിമം

__

പുലരിയിൽ മനുഷ്യർ

മലയിറങ്ങുമ്പോൾ

മഞ്ഞു കിനിയുന്നു

അതിനോ ,

ഏതോ പുരാതന

സമുദ്രപ്പായലിന്റെ

മണം !

6) പൂവോർമ്മ

__

പൂക്കളുള്ള കുപ്പായമിട്ട്

പൂന്തോട്ടത്തിൽ നിൽക്കുന്നു

പൂമ്പാറ്റകളിലൊന്ന് ചുറ്റും പറക്കുന്നു

പച്ചമരത്തിലെ

മരിച്ചപൂക്കളെ

പതിഞ്ഞ നോക്കുകളാലെ

പ്രിയമുള്ളൊരാൾ

പതിയെ ചുംബിക്കുന്നപോലെ!

7) തനിയെ

__

വയലറ്റ് മന്ദാരങ്ങൾക്കുമേൽ

മഴയുതിരുമ്പോൾ

കടുപ്പൻ കട്ടൻചായപോലെ

ഒരാൾ

വിഷാദം മോന്തുന്നു .

അവൻ്റെ ഏകാന്തതക്കിണയായ്

നിഴലിനെ വരയ്ക്കുന്നു സൂര്യൻ.

ഒരു വലിയ മുറിവ് പോലത് ഭൂമിയിൽ

അമർന്നു കിടക്കുന്നു.

നനവാർന്നയിരുളിലപ്പോൾ

നനുനനെ തൂവുന്നു

അവൾ നട്ട നറുമുല്ലപ്പൂമണo.

ലിപിയനക്കം

__

നിരന്തരം മിണ്ടിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു

ആകാശവും ഭൂമിയും

മനുഷ്യരും അതിന്റെ ഭാഷയിൽപ്പെട്ട

ലിപികൾ

വേലിപ്പടർപ്പിൽ

പച്ചിലപ്പാമ്പായും കരിയിലക്കിളിയായും

അതിന്റെയനക്കം .

തെളിഞ്ഞും പാതിമറഞ്ഞും

വെയിലിലും നിലാവിലും

സൂര്യൻ്റെ കൊത്തുപണികൾ !

9) വരയൻപുള്ളികൾ

____

കാടിനുള്ളിൽ കടക്കുമ്പോൾ

മായുന്നു തെളിയുന്നു

വേഗത്തിലോടുന്ന

മാനിൻ്റെ പുള്ളികൾ ,

ചെമ്പൻ സീമ്പ്രയെന്നന്തിച്ച്

ഞാനിതാ അതിനെയും

നോക്കിനില്ക്കുന്നു.

10) ചൂണ്ടയിൽ

__

നീട്ടിയെറിയുന്നു വാക്കുകൾ

വളഞ്ഞൊരു കവിതയതിൻ്റെ

തുമ്പത്തനങ്ങുന്നു

കരയിലേക്കെടുക്കുമ്പോൾ

കവിത വിഴുങ്ങിക്കുരുങ്ങി

പ്പുളയുന്നൊരു കവിയുടെ

കണ്ണിൽ

മീൻ മണക്കുന്ന രണ്ട്

ചെമ്പരുത്തി

തലയിൽ

മീൻമുള്ള് കണക്കെ

അതിൻ കൊമ്പിൻ

ഇരട്ടക്കിളിർപ്പ് !

 

 

ഇന്നലത്തെ

ഇരുട്ട്

നിലാവുകൊണ്ടഭിഷേകം ചെയ്ത ഒരു

കൃഷ്ണശിലയായിരുന്നു.

ഇന്നത്തെ വെയിൽ

മഞ്ഞപ്പൂക്കളേന്തി

കൈകൾ വിരിച്ചു നില്ക്കുന്ന

കൊന്നമരങ്ങൾക്കു കീഴെ

അവനുള്ള

കല്ലറയൊരുക്കുന്നു .

 

• ഗ്രീഷ്മം തൊട്ടു നോക്കുമ്പോള്‍
• വസന്തം
• ആമത്തോടിനുള്ളിലേയ്ക്കെന്നപ്പോലെ ചുരുങ്ങിപ്പോകും.
• വിഷാദം തൊട്ടുനോക്കുമ്പോള്‍
• ആനന്ദം ഒന്നാകെ മോന്തിയ
• ആ പാനപാത്രം നാം പാടെയും
• മറന്നുകളയും .

 

ഒറ്റച്ചെവി

• ഈന്തും കായകൾ പഴുക്കുമ്പോൾ

  ഞാൻ വാൻഗോഗിനെയോർക്കുന്നു

  മഞ്ഞമന്ദാരങ്ങൾ തലയിൽച്ചൂടി

  വട്ടംവട്ടം ചുറ്റുന്നു

  വേനൽ മണ്ണിൽ പുണർന്നു കിടക്കുന്ന

  വെള്ളരിപ്പൂക്കളിൽ

  വിളർത്ത ശലഭങ്ങൾ നൃത്തം ചെയ്യുന്നു

  നട്ടുച്ചയിലെ കാറ്റ് അതിൻ്റെ

  മുടിയഴിച്ചാടുന്ന ഒച്ചകൾ

  ഒറ്റച്ചെവിയിലൂടെ മറുപുറം കടക്കുന്നു.

  

നിശബ്ദതയുടെ

നിറചഷകവുമായ്

ഞാനിരിക്കുന്നു .

 

നേരും നുണയുമല്ലാത്ത 14 സുവിശേഷങ്ങൾ

 https://www.madhyamam.com/.../madhyamam-weekly-malayalam...

"നേരും നുണയുമല്ലാത്ത 14 സുവിശേഷങ്ങൾ "

 

1) അവനവനിൽത്തന്നെ വിശ്വസിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു

അവനവനെത്തന്നെ അതിജീവിക്കുവാൻ .

കൂടുതൽ ദൈവമാകാനുള്ള ഒരവസരം

ആരാണ് വേണ്ടെന്ന് വയ്ക്കുക !

**

2) മുറിഞ്ഞും തൂർന്നു൦ ഒരാൾ

മരണങ്ങളെ വകഞ്ഞു നീന്തുമ്പോൾ

ജീവിതമേ ജീവിതമേ" എന്ന മീനുകളാണ്

അവനൊപ്പം അനുതാപപൂർവ്വം സഞ്ചരിക്കുന്നത് .

**

3) കണ്ട ആഴങ്ങളെക്കാള്

കാണാത്ത ആഴങ്ങളാണ് നമ്മെ

ഭയപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്,

ഇഴയുന്ന ആമകൾക്കെല്ലാം

നന്മ നന്മ എന്ന് ഒരാൾ പേരിട്ടു

മറിഞ്ഞ് മലരുമ്പോൾ അവയ്ക്കെല്ലാം

അവിശുദ്ധമായ എന്തോ രഹസ്യങ്ങളുണ്ടെന്ന് എനിക്കറിയാമായിരുന്നു.

**

4) നിശബ്ദതകളെല്ലാം നിഷ്കളങ്കമല്ലെന്ന്

നിങ്ങൾക്കുള്ളിലെ വളർത്തുമൃഗത്തിന്നറിയാം

നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നതിൽ എല്ലാം

തികഞ്ഞിരിക്കുന്നുമില്ലെന്ന്

നിഴലുകൾ നീങ്ങുന്ന

നേരങ്ങൾ സാക്ഷി .

**

5) വിശ്വാസം മാത്രമല്ല വിവേകം കൂടിവേണം

വിശ്വവിഖ്യാതമായ ഈ ജീവിതത്തെ നേരിടുമ്പോൾ ,

വിലയേറിയതെല്ലാം കാഴ്ചവസ്തുക്കളാകുന്ന

ഒരു നൃത്തക്കാരനാണ്

സമയം !

**

6) അതിജീവിച്ച ഒന്ന്

നമ്മെ കൂടുതൽ ശക്തമാക്കുന്നുവെന്ന് പറയുന്നു

എങ്കിലും കശക്കിയെറിയപ്പെട്ട ഉരഗത്തെപ്പോലെ അത്

അവനെ ബാക്കിയാക്കുകകൂടി

ചെയ്യുന്നുണ്ടല്ലോ !

**

7) നാം ആഗ്രഹിക്കുന്ന കാര്യവും

നാം നേടുന്ന കാര്യവും രണ്ടാണ്

നമുക്കുള്ളിലൊ പുറത്തോ അതിന്റെ പൂർണ്ണത

നഷ്ടമാകുന്നു,

തലക്കുമുകളിലന്നേരം

നിലാവോ വെയിലോ എന്നൊരു രൂപകമാടുന്നു .

**

സ്വർഗ്ഗത്തിലേയ്ക്ക് മാത്രം കണ്ണുംനട്ടിരിക്കുമ്പോള്

സ്വതന്ത്രമായവയെല്ലാം ഒരുവനെ അസ്വസ്ഥനാക്കുന്നു. .

അവനവനിൽ നിന്നഴിഞ്ഞു പോകാനാകാതെ

കെട്ടിയ കുറ്റിയിൽക്കറങ്ങുന്നു

അരുമയായ അവന്റെ സ്വാർഥത .

**

9)സത്യത്തിന് പൂമണമില്ല

മിസ്രഗന്ധമുള്ള സർപ്പത്തിന്റെ ഒരുടലാണ്

അത് ചുമന്നു നടക്കുന്നത് .

സദാചാരജീവിതത്തിൽ

ഭയത്തിന്റെയും വിശപ്പുകളുടെയും

തൊട്ടാപ്പൊട്ടലുകൾകൊണ്ട്

മനുഷ്യനെയത് മേയ്ച്ചുനടക്കുന്നു .

**

10) അവനവനെ

എത്ര പുതുക്കിയാലും

പഴയൊരു നമ്മൾ

ഉള്ളിന്റെയുള്ളിൽ

ഒളിച്ചു പാർക്കുക തന്നെ ചെയ്യും .

**

11) നിന്നെ പുകഴ്ത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നവൻ

നിന്നെ ദുർബലനാക്കുകകൂടിയാണ് ചെയ്യുന്നത് .

അതിന്റെ കടിഞ്ഞാണിൽ പായുന്ന

കണ്ണുകെട്ടിയ കുതിരയാവാതിരിക്കുക എന്നതാണ്

നമുക്ക് നമ്മോടു ചെയ്യാവുന്ന ഒരു നീതി.

**

12) നമ്മെ നയിക്കുന്നത് ഏറെയും അശാന്തികളാണ്

താളംതെറ്റിയ കാറ്റ്പോലെ

അത് ഒരുവന്റെ പകലുകളേയും രാത്രികളെയും

തലകീഴായവ മറിച്ച് കളയുന്നു .

**

13) നമ്മുടെയുള്ളിൽപ്പെട്ടുപോയ ഏകാന്തതയോടും

നിശബ്ദതയോടും മത്സരിക്കരുത്

മരിച്ചവരായിരിക്കുക എന്നത് ജീവിച്ചിരിക്കുന്നതിനെക്കാൾ എളുപ്പമാണെന്ന പ്രലോഭനത്തെ

അതിജീവിക്കുകതന്നെ വേണം .

**

14 ) ഏറെ ഒന്നുമില്ലന്നെ ,

ജീവിതത്തെ ജയിക്കുവാന് അതിനോടുതന്നെ യുദ്ധംചെയ്യേണ്ടിയിരിക്കുന്നു .

കൂടുതൽ ദൈവമാകാനുള്ള ഒരവസരം

ആരാണ് വേണ്ടെന്ന് വയ്ക്കുക !

*_________________*